Internet XXI wieku – pułapka zagrożeń dla dzieci, młodzieży i osób starszych w dobie pandemii Covid-19
DOI:
https://doi.org/10.52934/wpz.85Słowa kluczowe:
cyberprzestrzeń, cyberbezpieczeństwo, cyberprzestępstwo, chilg-groomingu, cyfrowy imigrant, cyfrowy tubylca, pandemia, phishing, sponsoring, uzależnienie od technologii informacyjnych, wykluczenie społeczneAbstrakt
Technologie informacyjno-komunikacyjne na przełomie XX i XXI wieku przechodziły ewolucję, której zastosowanie w warunkach ekstremalnej eksploracji, jako podstawowe medium komunikacji międzyludzkiej, można było obserwować po wybuchu pandemii Covid-19 w 2020 roku. Wymuszona izolacja, jako element walki z pandemią, przeniosła życie społeczno-gospodarcze w cyberprzestrzeń. Korzystanie z Internetu w wielu aspektach stało się koniecznością, a funkcje cyberprzestrzeni nabrały nowego wymiaru i znaczenia w relacjach interpersonalnych. Strategia Cyberbezpieczeństwa Rzeczypospolitej Polskiej stała się kluczowym instrumentem dla wyspecjalizowanych podmiotów zajmujących się cyberbezpieczeństwem w identyfikowaniu i zwalczaniu zagrożeń w sieci. Zmieniające się na przestrzeni lat regularne korzystanie z Internetu w rożnych grupach wiekowych osiągnęło najwyższy poziom w 2020 roku. Korzystający tak chętnie z technologii komunikacyjno-informacyjnych małoletni, ale też, z bardzo dużym progresem eksplorowania Internetu, seniorzy 65+, stali się grupami najbardziej narażonymi na pułapki i zagrożenia płynące z Internetu. Przez pryzmat zmian w korzystaniu z sieci w dobie pandemii Covid-19, wynikających z prawodawczej działalności polskiego rządu, ukazano w opracowaniu spektrum wybranych zagrożeń, na które narażone były w rożnym stopniu zarówno osoby młode, jak i seniorzy. Procentowa analiza liczby osób regularnie korzystających z Internetu w poszczególnych grupach wiekowych w latach 2003 do 2020 w zestawieniu z zagrożeniami w cyberprzestrzeni, pozwoliło na wyciągnięcie wniosków co do skali i trendów zagrożeń w cyberprzestrzeni, będących wynikiem pandemii Covid-19.
Bibliografia
Adamski A., Cyberprzestępczość – aspekty prawne i kryminologiczne, Studia Prawnicze, 2005, nr 4.
Andrzejewska A., Bednarek J., Zagrożenia cyberprzestrzeni i świata wirtualnego, Warszawa 2014.
Andrzejewska A., Dzieci i młodzież w sieci zagrożeń realnych i wirtualnych. Aspekty teoretyczne i empiryczne, Warszawa 2014.
Chmielecka J., Internet złych rzeczy, Bielsko-Biała 2017.
Dąbrówka A., Geller E., Turczyn R., Słownik synonimów, Warszawa 1995.
Dunaj B. (red.), Popularny słownik języka polskiego, Warszawa 2001.
Górka M., Cyberbezpieczeństwo dzieci i młodzieży. Realny i wirtualny problem polityki bezpieczeństwa, Warszawa 2017.
https://www.katowice.uw.gov.pl/aktualnosci/akty-prawne-i-dokumenty-dotyczace- zapobiegania-przeciwdzialania-i-zwalczania-covid-19
Kosiński J., Cyberprzestępczość – przegląd wybranych szkoleń, Przegląd Policyjny, 2004, nr 3.
Kosiński J., Paradygmaty cyberprzestępczości, Warszawa 2015.
Ratajczak M., Czynności pedofilskie – ujęcie prawne i kryminologiczne, Prokuratura i Prawo, 2014, nr 2.
Snopkiewicz K., Cyberbezpieczeństwo w polskich realiach, [w:] Cyberbezpieczeństwo w polskich realiach, G. Skrobotowicz (red.), Wydawnictwo Naukowe TYGIEL, Lublin 2019.
Wasilewski J., Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego, 2013, nr 9. https://www.abw.gov.pl/pl/pbw/publikacje/przeglad%20bezpieczenstwa/987,Przeglad-Bezpieczenstwa-Wewnetrznego-nr-9-5-2013.html
Wojciechowska-Filipek S., Ciekanowski Z., Bezpieczeństwo funkcjonowania w cyberprzestrzeni, jednostki-organizacji-państwa, Warszawa 2019.
Wojtaszek K., Materska-Sosnowska A., Bezpieczeństwo państwa, Warszawa 2009.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.