Public relations jako forma komunikacji przedsiębiorstwa z rynkiem
DOI:
https://doi.org/10.52934/wpz.2022.02Słowa kluczowe:
public relations, social media, mass media, konferencje, targi, sponsoring, lobbingAbstrakt
W artykule przedstawiono funkcje, zadania oraz podstawowe instrumenty public relations stosowane przez współczesne przedsiębiorstwa i inne organizacje. Autor opracowania podkreślił rolę public relations jako ważnego elementu strategii marketingowej firmy służącego do prowadzenia sprawnego dialogu jednostki z otoczeniem.
W publikacji zwrócono uwagę, iż działań w zakresie budowania relacji z otoczeniem nie ogranicza się jedynie do kręgu obecnych bądź potencjalnych nabywców. Masowość zastępuje się indywidualizacją, a postępowania standardowe dążeniem do stworzenia możliwie najbliższych więzi ze strategicznie najważniejszymi grupami odniesienia. Coraz częściej public relations rozumiane jest nie tylko w sferze instrumentalnej jako kształtowanie relacji ze środkami masowego przekazu, ale także w ujęciu nowoczesnym – strategicznym – jako funkcja zarządzania komunikacją.
Bibliografia
Adamus-Matuszyńska, A. (1999). Wybrane problemy public relations: praca zbiorowa. Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Katowicach.
Altkorn, J. (2004). Podstawy marketingu. Instytut Marketingu w Krakowie.
Analiza podstawowych form promocji stosowanych na rynku polskim. (2007). Instytut Turystyki.
DataReportal. (2022). Global Social Media Statistic. www.datareportal.com/socialmedia-users (dostęp: 11.10.2022).
Drzazga, M. (2006). Systemy promocji przedsiębiorstw. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Figiel, A., Szromnik, A., Bazarnik, J., Manczak, I., Wojdacki, K.P. (2015). Targi w gospodarce rynkowej. Wydawnictwo edu-Libri.
Garbarski, L., Rutkowski, I., Wrzosek, W. (2008). Marketing. Punkt zwrotny nowoczesnej firmy. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Goban-Klas, T. (1997). Public Relations, czyli promocja reputacji. Business Press.
Kaplan, A., Haenlein, M. (2010). Users of the word, unite! The challenges and opportunities of social media. Business Horizons, 53(1), 59–68.
Kotler, Ph., Amstrong, G., Saunders, J., Wong, V. (2002). Marketing. Podręcznik europejski. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Kotler, Ph., Keller, K.L. (2012). Marketing. Dom Wydawniczy Rebis.
Olędzki, J., Tworzydło, D. (2008). Public relations. Znaczenie społeczne i kierunki rozwoju. Wydawnictwo Naukowe PWN.
Rozwadowska, B. (2009). Public relations. Teoria, praktyka, perspektywy. Wydawnictwo Naukowe PWN.
Rudnicki, L. (2000). Zachowanie konsumentów na rynku. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.
Tworzydło, D. (2017). Public Relations w praktyce. Wydawnictwo Newsline.
Tworzydło, D. (2022). Organizacja konferencji prasowych z uwzględnieniem zmian wywołanych przez pandemię COVID-19. Studia Medioznawcze, 23(1(88), 1136–1153.
Wiktor, J.W. (2001). Promocja. System komunikacji przedsiębiorstwa z rynkiem. Wydawnictwo Naukowe PWN.
Woźniakowski, M. (2015). Internetowe narzędzia public relations w komunikacji marketingowej największych polskich przedsiębiorstw. Przegląd Organizacji, 6(905), 19–25.
www.targi-turystyczne.pl (dostęp: 08.10.2022).
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Elżbieta Wolanin-Jarosz, Piotr Jarosz
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe
oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów. - Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.
