Wypalenie zawodowe – analiza skutecznych metod przeciwdziałania

Autor

DOI:

https://doi.org/10.52934/wpz.2022.04

Słowa kluczowe:

wypalenie zawodowe, syndrom burnout, satysfakcja zawodowa, samoregulacja

Abstrakt

Artykuł analizuje zjawisko wypalenia zawodowego, określanego też jako syndrom burnout. Zastosowanie tego terminu możliwe jest także poza obszarem zawodowym. Omówiony został syndrom wypalenia dotykający pracowników na różnych szczeblach, wynikający z indywidualnych doświadczeń i struktury organizacji. Artykuł skupia się na głównych objawach wypalenia zawodowego, a także analizuje metody radzenia sobie z nim, zwracając uwagę na potrzebę nauki konkretnych umiejętności. Podkreśla także konsekwencje stosowania technik emocjonalnego dystansowania się w różnych zawodach oraz przedstawia sposoby minimalizowania ryzyka wypalenia zawodowego.

Bibliografia

Aronson, E., Aronson, J. (2009). Człowiek – istota społeczna. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Beisert, M. (2009). Przejawy, mechanizmy i przyczyny wypalania się u pielęgniarek. W: H. Sęk (red.), Wypalenie zawodowe: przyczyny i zapobieganie (s. 214). Wydawnictwo Naukowe PWN.

Chełpa, S., Witkowski, T. (1999). Psychologia konfliktów: praktyka radzenia sobie ze sporami. Oficyna Wydawnicza Unus.

Fengler, J. (2000). Pomaganie męczy: wypalenie w pracy zawodowej. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Freudenberger, H.J. (1974). Staff Burn-Out. Journal of Social Issues, 30(1), 159–165.

Freudenberger, H. J. (1975). The staff burn-out syndrome in alternative institutions. Psychotherapy: Theory, Research & Practice, 12(1), 73.

Kosslyn, S.M., Rosenberg, R.S. (2006). Psychologia: mózg, człowiek, świat. Społeczny Instytut Wydawniczy Znak.

Litzcke, S., Schuh, H. (2007). Stres, mobbing i wypalenie zawodowe. Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Maslach, C. (1996). Wypalanie się: utrata troski o człowieka. W: P. Zimbardo, F. Ruch (red.), Psychologia i życie (ss. 624–628). Wydawnictwo Naukowe PWN.

Maslach, C. (2009). Wypalenie – w pespektywie wielowymiarowej. W: H. Sęk (red.), Wypalenie zawodowe: przyczyny i zapobieganie (s. 19). Wydawnictwo Naukowe PWN.

Maslach, C., Leiter, M.P. (2010). Pokonać wypalenie zawodowe: Sześć strategii radzenia sobie z pracą. Wolters Kluwer Polska.

Maslach, C., Leiter, M. P. (2011). Prawda o wypaleniu zawodowym: co robić ze stresem w organizacji. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Schaufeli, W. B. (2009). Ocena skuteczności warsztatu radzenia sobie z wypaleniem dla pielęgniarek. W: H. Sęk (red.), Wypalenie zawodowe – przyczyny, mechanizmy, zapobieganie (s. 200). Wydawnictwo Naukowe PWN.

Stachowski, R., Dobroczyński, B. (2008). Historia psychologii – od Wundta do czasów najnowszych. W: J. Strelau, D. Doliński (red.), Psychologia: podręcznik akademicki: Tom 1. (s. 149). Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

TVN24. (2009). Testowali szczepionki na bezdomnych. tvn24.pl

Waugh, C.K., Judd, M.R. (2003). Trainer Burnout: The Syndrome Explored. Journal of Career and Technical Education, 19, 47–57.

Zimbardo, Ph. G., Ruch, F.L. (1996). Psychologia i życie. Wydawnictwo Naukowe PWN.

Pobrania

Opublikowane

30.12.2022

Jak cytować

Szydłowska, M. J., & Pasieczna, A. H. (2022). Wypalenie zawodowe – analiza skutecznych metod przeciwdziałania. Współczesne Problemy Zarządzania, 10(2(21), 49–61. https://doi.org/10.52934/wpz.2022.04

Numer

Tom 10 Nr 2(21) (2022)

Dział

Artykuły

Licencja

Prawa autorskie (c) 2025 Magdalena Joanna Szydłowska, Aleksandra Helena Pasieczna

Creative Commons License

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.

Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:

  1. Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe Licencja Creative Commons oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
  2. Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie  (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
  3. Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.