Zagrożenia asymetryczne bezpieczeństwa wewnętrznego występujące w środowisku morskim
DOI:
https://doi.org/10.52934/wpz.102Słowa kluczowe:
zagrożenia, asymetria, morze, bezpieczeństwoAbstrakt
Nierozerwalnie związane z rozpatrywaniem charakteru zagrożeń bezpieczeństwapo zakończeniu tzw. zimnej wojny jest także pojęcie asymetrii. Współczesne zagrożeniabezpieczeństwa międzynarodowego są bowiem mocno zróżnicowane, trudniejsze do wykrycia,a także mniej przewidywalne niż przed 1989 r., kiedy dominującym zagrożeniem była możliwość wybuchu III wojny światowej pomiędzy mocarstwami. Pojęcie to po raz pierwszy pojawiło się w przestrzeni publicznej w 1995 r., za sprawąpublikacji pt. Połączona walka sił zbrojnych USA27 i odnosiło się do sił zbrojnych StanówZjednoczonych. Zostało ono zdefiniowane jako dwustronne starcie rożnych rodzajów sił zbrojnych. Ostatnia dekada ubiegłego wieku była czasem, gdy obydwa mocarstwa niedążyły do bezpośredniej konfrontacji i utrzymywały tzw. gorący pokój, za wyjątkiemtzw. wojen zastępczych (ang. proxy war). Od zakończenia tzw. zimnej wojny zaobserwowaćmożna istotny wzrost znaczenia działalności organizacji terrorystycznych orazzorganizowanych grup przestępczych. Podmioty te, teoretycznie dysponujące o wielemniejszym potencjałem niż byty państwowe, istotnie wpływają na ich funkcjonowanie, przede wszystkim w aspekcie psychologicznym. Innym, równie ważnym czynnikiem wpływającym na asymetrię współczesnego świata są negatywne skutki globalizacji, któreskutkują m.in. zacieraniem granic państwowych, ułatwiając w ten sposób działalnośćnielegalnie działających podmiotów oraz pogłębiając i tak wyraźne zróżnicowaniew poziomie życia, co w swej istocie może być czynnikiem motywującym do nielegalnej działalności w celu polepszenia poziomu egzystencji. Pojęcie zagrożenia asymetrycznegozwiązane jest ze stosowaniem przez stronę o teoretycznie niższym potencjale gróźbpodczas konfliktu, czego efektem jest stosowanie odmiennych, nierzadko nielegalnychmetod, technik i środków prowadzenia rywalizacji. Działania te prowadzone są w celumaksymalnego utrudnienia możliwości wykorzystania przewagi przeciwnika, i przez tozniwelowania różnic w potencjałach obu stron.
Bibliografia
Balcerowicz B., Stare i nowe zagrożenia, „Polska Zbrojna”, nr 1, 2002.
Clark V., Sea Power 21, Proceedings, 2002.
Corless J., Hunting Goliath in the age of asymmetric warfare, nr 10, 1999.
Dyrcz Cz., Marynarka wojenna a terroryzm, „Przegląd Morski”, nr 3, 2003.
Gawliczek P., Pawłowski J., Zagrożenia asymetryczne, AON, Warszawa 2003.
Gunaratna R., The asymmetric threat from maritime terrorism, „Jane’s Navy International”,
nr 8, 2001.
Jakubczak R., Martowski R.M., Powszechna obrona terytorialna w cyberobronie i agresji
hybrydowej, Agencja Wydawnicza Jerzy Mostowski, Warszawa 2017.
Kubiak K., Wojna asymetryczna ?, „Przegląd Morski”, nr 1, 2002.
Kubiak K., Zagrożenie polskich obszarów morskich działaniami terrorystycznymi,
„Przegląd Morski”, nr 5, 2001.
Military Concept for Defence Against Terrorism – MC 472.
Rokiciński K., Stan obecny i prognozy rozwoju lekkich nawodnych sił uderzeniowych
państw morza bałtyckiego do roku 2012, Zeszyty Naukowe AMW, rok XL, nr 2.
Sadler K.-O., Seabased Asymmetric Warfare Ship. Kampfschiff zur Abwehr asymmetrischer
Bedrohungen auf See, Marineforum 2004, nr 5.
Trenkner J., Wojna asymetryczna, „Tygodnik Powszechny”, nr 1, 2001.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.