Choreotherapy as a creative method of supporting the development of a person experiencing trauma
DOI:
https://doi.org/10.52934/eto.2024.06Słowa kluczowe:
choreotherapy, dance, movement, music, creativity, creation, development, method, trauma, therapyAbstrakt
Dance, as a human's product, is their unique body and soul language that enrolls into the original culture of a given society. The dancer's movement reflects the human nature in a very distinctive manner, allowing it to show its individual face. Through dance, an individual is able to participate in educational experiences, which is particularly useful for therapy. Dance is an original and creative instrument that opens people's souls and bodies to the beauty of musical movement. The aim of choreotherapy is to restore the overall functioning of the physical, mental, and emotional systems of individuals who are in good health, but also have deficiencies, disabilities, or experience trauma. It is an original and creative method of releasing a permanent psychomotor tension. The body that is an inflection of a man's inside is the starting point for the therapy. The interaction with another person, the individual movements of participants, expression and improvisation to the beat of the music not only support positive communication and social relations, but also awareness of one's own body and the occurring, often unconscious, difficult emotions. These also liberates one's own creativity and freedom of use and interpretation of musical work.
Bibliografia
Aleszko, Z. (1989). Choreoterapia w psychiatrii. Zeszyt Naukowy Akademii Muzycznej we Wrocławiu, 48, 109.
Gładyszewska-Cylulko, J. (2011). Arteterapia w pracy pedagoga. Teoretyczne i praktyczne podstawy terapii przez sztukę. Oficyna Wydawnicza Impuls.
Grzesiuk, L., Suszek, H. (2012). Psychoterapia pograniczna. Wydawnictwo Eneteia.
Janusz, B. (2015). Niewypowiedziane cierpienia. Międzypokoleniowy przekaz traumy. Miesięcznik Znak, 5(720), 68–73.
Konieczna, E. J. (2003). Choreoterapia – taniec leczący duszę. Edukacja i Dialog, 8, 64.
Koziełło, D. (1997). Terapia tańcem. Kultura Fizyczna, 1–2, 20–21.
Koziełło, D. (1999). Taniec i psychoterapia. Instytut Historii – Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
Kuźmińska, O. (2002). Taniec w teorii i praktyce. Wydawnictwo Akademii Wychowania Fizycznego im. Eugeniusza Piaseckiego w Poznaniu.
Marcinów, M. (2022). Ciało pamięta. Miesięcznik Znak, 9(808), 28.
Palec, Z. (1998). Improwizacja taneczna dawniej i dziś. W: D. Kubinowski (red.), Taniec we współczesnej kulturze i edukacji (s. 48). Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie.
Schier, K., Klimek, I. (2022). Odrodzić się z traumy. Miesięcznik Znak, 9(808), 32.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2025 Joanna Inglot-Kulas

Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
Autorzy publikujący w czasopiśmie udzielają jego wydawcy zgody o następującej treści:
- Autor zachowuje autorskie prawa majątkowe do utworu, a jednocześnie udziela wydawcy czasopisma zgody na jego pierwszą publikację w wersji drukowanej i wersji online na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe
oraz zgody na wykonywanie opracowań, w tym przekładów.
- Autor ma możliwość udzielania zgody niewyłącznej na opublikowanie utworu w wersji, która ukazała się w czasopiśmie (np. zamieszczenia go w repozytorium instytucjonalnym lub opublikowania w książce), wraz z informacją o jego pierwszej publikacji w czasopiśmie.
- Autor może umieścić swój utwór online (np. w repozytorium instytucjonalnym lub na swojej stronie internetowej) jeszcze przed zgłoszeniem utworu do czasopisma.